Auteursarchief: Richard Vos

pesach ongezuurde broden

Feest van de ongezuurde broden

Categorie : Pesach

Zeven dagen matze eten….

Dat is het gebod dat God aan Israël gaf. Vanaf Pesach konden we zeven dagen lang het feest van het eten van de ongezuurde broden vieren. Morgen is alweer de laatste dag van de ongezuurde broden. Heb je je wel eens afgevraagd waarom God dat nu wil van zijn volk? Je kunt natuurlijk denken, “nou ja, als Hij dat zo graag wil, dan doen we dat maar.” Of je denkt, “ach dat is iets voor Israël” en je gaat over tot de orde van de dag. Maar dan mis je wellicht het punt dat de Heer zou kunnen maken in je leven.

Bij veel offers in de tabernakel werden koeken, wijn en olie aangeboden aan de Heer. Maar niets daarvan mocht gezuurd zijn. Iedereen in Israel wist dat. Wanneer je de hele week ongezuurd brood eet zal ergens toch het lichtje moeten gaan branden; God wil niet zozeer offers, maar heel mijn leven als een toegewijd bestaan.

In de dagen van Jezus was zuurdeeg het symbool geworden van iets goeds dat fout wordt. Jezus waarschuwt bijvoorbeeld voor het zuurdeeg van de farizeeën. Hun toewijding aan de wet liep helemaal uit de hand toen ze “hekken om de Thora gingen maken”. Zij bedachten geboden die moesten voorkomen dat je geboden van de Thora zelf zou schenden. Op zich een nobel streven lijkt me. Zo dachten ze bijvoorbeeld na over hoever een sabbatsreis mocht zijn en over de vraag of iets werken was. Bijvoorbeeld; als ik door een graanveld loop en ik pluk graan als een snack is dat dan werk? Of is het alleen werk als ik pluk en het vlies er tussen mijn handen af wrijf? Maar door al die overwegingen werd de regel van God al snel belangrijker dan de relatie met God. Zo kon je als farizeeër alles doen wat de wet aan uiterlijke toewijding vroeg ,en meer dan dat, terwijl je hart ver bij God vandaan bleef. Je innerlijke houding kan dan gemakkelijk van het eenvoudig jezelf voor Gods aangezicht plaatsen verschuiven naar het voor God dingen doen en laten.

Het is gemakkelijk met minachting naar de farizeeër te kijken, maar mijn ervaring heeft geleerd dat menig Christen of Messiaans gelovige in dezelfde valkuil kan stappen. We kunnen God alleen lief hebben als we in relatie en gesprek met Hem zijn.

Deze verschuiving kan ook gemakkelijk leiden tot hypocrisie. Niet omdat je met opzet de boel bedonderd, maar omdat het (ook voor jezelf) lijkt alsof je God dient, terwijl je de echte omgang met Hem mist.

Zeven dagen lang liet God Israël ongezuurde broden eten. Alsof Hij zeggen wil; Ik wil dat je geheiligd en apart gezet voor Mij leeft. Jouw leven is voor Mij je offer. Als je ergens op de derde of vierde dag opnieuw aan de matze zit moet het tot je doordringen… waarom wil God in vredesnaam dat ik dit doe? En Hij wacht totdat je dat aan Hem vraagt.

Zeven dagen lang omdat een feest van een dag en één maaltijd met ongezuurde broden geen zoden aan de dijk zet. God weet hoe we zijn. We hebben het druk en het leven spoelt zomaar weer over ons heen. Maar eten doe je elke dag. Een week in het jaar zet God ons dus op scherp elke keer dat je eet en je misgrijpt op alles wat gezuurd is. Hij wil doordringen in je bewustzijn. Het gaat niet om de offers, je kerkdiensten of je goede daden. Ik wil jouw aandacht, dat jij in Zijn aanwezigheid komt. Daarom is het ook een feest, in het Hebreeuws een mo’ed: een vastgestelde tijd van ontmoeting.

Paulus veronderstelt dat de kerk van Corinthe –die vooral uit Grieken bestond- ook het feest van de ongezuurde broden viert. Hij daagt hen uit in deze ongezuurde broden tijd de levensheiliging serieus te nemen en elkaar te helpen de zonde uit het leven te verwijderen. Wederzijdse schuldbelijdenis en aanvaarding horen daarbij. Tot morgen vieren we het feest van de ongezuurde broden. Het feest eindigt met een feestelijk samenzijn. God denkt blijkbaar dat dit een goede manier is om ons te helpen te leven voor Hem. Misschien heb je dit jaar ongezuurde broden gegeten. Zo niet, wat belet je om volgend jaar daar een paar dagen aan mee te doen en te ervaren wat het met je doet.

Gezegend Pesach feest!

 

 

 

pesach challenge

3 April 2015 Pesach en Goede vrijdag; tijd voor een nachtwake

Categorie : Pesach

Dit jaar valt Pesach en Goede Vrijdag samen. Een goed moment om nog eens naar Gods aanwijzingen voor de Pesach viering te kijken. Jezus is immers het paaslam dat voor ons wordt geslacht. Ik stuitte op dit uitdagende vers in Exodus 12:42. “Die nacht waakte de Heer over hen; hij leidde hen veilig het land uit. Daarom geldt voor alle komende generaties: iedere Israëliet moet deze nacht wakend doorbrengen, ter ere van de Heer.”

Dit lijkt mij niet een advies dat we tegenwoordig aan elkaar geven. Waarom vraagt God zoiets van zijn volk? En wat kunnen wij daarvan leren?

Het eerste wat me te binnen schiet is dat deze nacht zonder slaap een profetisch element in zich heeft. Jezus zou deze nacht eeuwen later waken in de hof van Getsemané. En ook Hij vraagt aan zijn leerlingen met hen te waken. Jezus ging in Getsemané de ultieme Pesach Challenge aan. Hij bleef wakker om ons te redden. En door de eeuwen heen klinkt ook aan ons de vraag: Ben je niet in staat één uur met mij te waken?

Ten tweede: God loopt met dit gebod ver vooruit op wat relatiedeskundigen tegenwoordig weten. Een relatie behoeft Quality time: onverdeelde aandacht. Dat blijkt al uit de betekenis van het Hebreeuwse woord voor feesttijd . Dat is opgebouwd uit de woorden ontmoeten en tijd. Gods feesten zijn bedoeld om de tijd te nemen om Hem te ontmoeten. Dat de Heer wil dat zijn volk een nacht met Hem doorbrengt toont zijn intense verlangen dat ze hem beter leren kennen. Ik denk niet dat zijn verlangen anders is als Hij kijkt naar zijn geliefde kinderen vanuit de volken. Hij verlangt net zo naar onze aanwezigheid als dat Hij ernaar verlangt dat Israël bij Hem is. God verandert niet. Ik vind het trouwens opvallend dat God in de Thora vooral de mannen uitdaagt om deze dagen bij Hem te zijn. Zo van:” kom op, er is altijd genoeg te doen, maar nu wil ik echt tijd met je doorbrengen.”

Ten derde heeft God zoals met ieder voorschrift in de wet het beste met ons voor. God geeft geen regels omdat Hij ons zit te pesten, maar omdat Hij weet wat we nodig hebben om echt mens te zijn. En zo geeft Hij Israel een uitdaging die wij ons ook mogen aantrekken. Eén keer per jaar één nacht waken met Hem. Die uitdaging helpt ons hem dieper te kennen en lief te hebben. En heb je het eenmaal gedaan, dan ontdek je dat dit haalbare weg is om je geloof te verdiepen en te versterken. Het is niet voor niets dat Jezus met een zekere regelmaat zich een nacht terugtrok om te bidden.

Ik daag je daarom uit dit jaar de Pesach challenge aan te gaan en van 3-4 april de nacht door te brengen met God. Dat kan bij Evangeliegemeente Reveil in Lelystad vanaf 22.00 tot 7.00 uur. Er is een gevarieerd programma met bezinning en aanbidding. Met medewerking van Open Doors, Asaf Pelled namens Joden voor Jezus en kunstschilder Kees Aalbers, bekend van “the expectation” een multimediaal Paas project. Toegang gratis. Meer info over het programma en opgave vindt je hier

[wysija_form id=”3″]

Wine and Matzah | © Blueenayim | Dreamstime Stock Photos

Pesach voor christenen?

Categorie : Pesach

 

Vier redenen waarom je als christen Pesach kan vieren.

Waarom zou je eigenlijk als christen de Pesach vieren? Voor dat vieren zijn vier goede redenen te geven. De eerste is dat Paulus in het Nieuwe Testament de gemeente oproept om het Pesach feest te vieren. 1 Corinthe 5:7 zegt: “laten wij dan ook het feest vieren, want ook ons paaslam is geslacht.” Paulus wijst daarmee op een historische gebeurtenis. Jezus stierf op het moment dat de Pesach lammeren werden geslacht. Hij gaat ervan uit dat de Corinthiërs dit feest als gemeente vieren en hij spoort hen daarom aan bepaalde zaken in de gemeente op te lossen. Maar er is meer.

De tweede reden vergt wat meer uitleg. Openbaring 13:8 zegt: ‘Het lam van God staat als geslacht van voor de grondlegging van de wereld.’ Omdat God eeuwig is, is de dood van Jezus opgenomen in zijn eeuwig zijn. De Pesach viering van Israël is daarom niet alleen een voorafschaduwing, maar ook een weerspiegeling van de dood van Jezus, die in God voor de grondlegging van de wereld al vast stond.

Pesach volle rode maan
Photo by jurvetson

God wist dus van te voren dat zijn reddend handelen op een bepaald moment in de tijd zou plaatsvinden. Daarom heeft Hij, direct toen Hij de tijden van deze wereld schiep, de maan naast de aarde geplaatst. De maan heeft schijngestalten. Ze groeit van een kleine sikkel naar een volle maan en krimpt dan weer terug. Direct al in Genesis 1 zegt God dat dit zo is zodat de maan daarmee een teken aan de hemel is waardoor we kunnen zien wanneer het Gods feesttijd is. Dat staat letterlijk zo in Genesis 1:14. Helaas hebben de meeste vertalingen het woord feesttijd vertaald met het woord “vastgestelde tijd” of zelfs met “seizoen”. In Psalm 104:19 wordt echter bevestigd wat in Genesis 1:14 ook al staat. De maan is geschapen tot teken van de feesttijden van de Heer. In het Hebreeuws staat daar het woord Mo’adim. Mo’adim is een woord dat niet zoveel voorkomt in de Bijbel en dat volgens taalkundigen vooral feesttijd of hoogtijdag betekent. Mo’adim wordt ook gebruikt in Leviticus 23, één van de belangrijkste hoofdstukken in de Bijbel over de Feesttijden van de Heer. Het reddingsplan van God stond al vast voor de grondlegging van de wereld. De tijd waarop dat reddingsplan ten uitvoer zou worden gebracht dus ook. God noemt deze dagen Zijn feesttijden. Hij verheugt zich al van voor de grondlegging van de wereld over het moment van verlossing. Daarom noemt hij zijn feesttijden ook eeuwige instellingen. Waarom zouden wij niet met hem deze dag meevieren op aarde?

En goede vrijdag dan?

Soms hoor je mensen wel eens zeggen: “Wij vieren Pesach gewoon op goede vrijdag, het komt toch echt niet zo op een dag aan.” Laat ik voorop stellen niets te hebben tegen de viering van goede vrijdag als moment om het lijden van Jezus te herdenken. Maar ik denk niet dat we eigenwijs moeten zijn door te schuiven met Gods feesttijden. Als u een uitnodiging stuurt voor een jubileum aan uw familie, kijkt u toch ook raar op als sommige gasten niet op de dag zelf komen opdagen, maar gezellig een paar dagen later komen?

Dat brengt ons bij de derde reden om Pesach te vieren: Het voorbeeld van Jezus. Is het niet opmerkelijk dat Jezus er alles aan deed om er voor te zorgen dat zijn sterven zou plaatsvinden tijdens Pesach? Hij liet zich niet arresteren voordat “zijn tijd” gekomen was. Jezus hield zich strikt aan de vastgestelde tijd van God. Dat wordt ook regelmatig in de evangeliën zo benoemd. Jezus stierf daardoor op het moment dat de Pesach lammeren werden geslacht. Hij vervulde ook stipt het volgende grote feest van God toen hij met Pinksteren de Heilige Geest uitstortte over de gelovigen. Jezus hield rekening met de vastgestelde tijden van verlossing. Go(e)d voorbeeld, doet goed volgen toch?

Waarom viert de kerk dan in het algemeen geen Pesach?

De Heer Jezus en de apostelen vierden de feesten van de Heer zoals ze in Israël werden gevierd..Paulus roept de grotendeels heidense kerk van Rome op, zich te verheugen met Israël, Romeinen 15:10! Aangezien Israël zich verheugt tijdens Gods feesten, zijn niet-Joden daar dus van harte voor uitgenodigd. Helaas verslechterde de relatie tussen Joden en christenen daarna snel. Toen de kerk in 325 A.D. staatsgodsdienst werd heeft zij –tot haar schande- alles wat Joods was verketterd en is zij de onderdrukker van de Joden geworden. Onder druk van keizer Constantijn heeft de kerk toen de datum van de Pasen verschoven zodat de kerk nooit meer met die (schrik niet) “vervloekte Joden en Godsmoordenaars” samen dit feest zou vieren. Daarom valt christelijk Pasen nooit samen met het Joodse Pesach en vallen goede vrijdag en Pesach zeldzaam samen. De redenen dat we geen Pesach vieren zijn dus niet echt iets om trots op te zijn, misschien zelfs wel iets om berouw over te betonen.

Ondanks dit officiële beleid hebben tot in de zesde eeuw christenen toch steeds samen met de Joden de Bijbelse feesten gevierd. Daar werd overigens scherp tegen gepreekt in de kerk. In de 8ste eeuw wordt zelfs de banvloek gezet op het vieren van “Joodse feesten”. Dat brengt ons op de vierde reden om Pesach te vieren. Wanneer je je bekeert van de oude Jodenhaat in de kerkelijke tradities kun je opnieuw gehoor geven aan de Bijbelse oproep om samen met Israël feest te vieren.

Berouw over wat is gebeurd.

Omdat wij door Pesach te vieren ons verbinden met Israël moet duidelijk zijn dat in de viering niet alleen de tranen doorklinken van de slavernij van Egypte, maar dat er ook tranen zijn over de vervolging die zij onder de handen van de christenen leden. Deze vervolging is gruwelijk geweest. Joden zijn door christenen vermoord en verbannen. De vrouwen werden verkracht. Het ritueel tijdens de Pesach maaltijd om de deur open te zetten om te kijken of Elia al kwam, gebeurde eigenlijk vooral om te kunnen horen of de christenen er aan kwamen om de Pesach viering van de Godmoordenaars te verstoren. De geschiedenis heeft diepe wonden geslagen tussen Israël en de gelovigen uit de volken. Zonder zicht op deze geschiedenis en het betreuren daarvan is samen de Pesach vieren een hachelijk zaak.

Hoe kunnen wij dan Pesach vieren?

In de Joodse Pesach viering maakt men zich eigen dat ook deze generatie uit Egypte, het slavenhuis is geleid. Er spreekt een bewustzijn dat men als volk is geroepen. En er speelt een diep verlangen naar herstel van de tempel en de komst van de Messias door de gebeden en liederen heen. Het zal je niet moeten verwonderen dat de Joodse traditie zich impliciet keert tegen de claim dat Jezus de Messias is.

Messiasbelijdende Joden –Joden die in Jezus geloven, vieren Pesach met hun volk omdat zij, ook al geloven zij in Jezus, toch behoren bij Israël dat uit de slavernij is uitgeleid. Zij kunnen dus de Seder maaltijd vieren, maar zullen daarbij een aantal wijzigingen aanbrengen. Ze vieren dubbel feest omdat ze in de verlossing van Egypte een vooruitblik zien op de nog grotere verlossing die Jezus bracht. Gelovigen uit de volken mogen zich aansluiten bij deze wijze van vieren.

Als u niet samen met Joodse gelovigen een Pesach viering kunt bijwonen dan kunt u de Seder liturgie van TOV-training voor christenen gebruiken.

Poerim hamansoren

Poerim voor christenen?

Tags :

Categorie : Poerim

 

De oorsprong van Poerim kun je lezen in het Bijbelboek Ester. In dit bekende verhaal wordt een Joods meisje koningin in het machtige Perzische rijk. De machtswellustige eerste minister van dat rijk, Haman, wil dat iedereen voor hem buigt. Omdat Mordechai, de oom van Ester niet voor hem wil buigen, overtuigt Haman de koning ervan dat alle Joden gedood moeten worden. Haman werpt het lot om de dag te bepalen waarop in het hele rijk de Joden mogen worden gedood en hun bezit mag worden geroofd. De totale uitroeiing van Gods volk dreigt plaats te vinden.

Ester heeft vanaf het begin geheim gehouden dat ze van Joodse afkomst is. Nu is ze de enige die in het paleis de koning op andere gedachte kan brengen. Maar daarvoor moet ze een ongevraagd bezoek aan de koning brengen. Volgens het protocol van het hof mag ze niet ongevraagd naar de koning toe. De straf op overtreding van dit protocol was de doodstraf! Bovendien moet ze kleur bekennen: “ook ik ben Joods”.

Een voorbeeld van overgave

Mordechai zei tegen Ester: “Als jij nu je mond niet opendoet, nu het moment daar is, komt er van een andere kant wel uitkomst en redding voor de Joden. Maar jij en je vaders familie komen dan om. Wie weet ben je juist koningin geworden met het oog op een tijd als deze.” Een uitspraak die stof tot nadenken oplevert in een tijd waarin opkomen voor Israël als “niet tof” wordt bestempeld.

Ester neemt Mordechai’s woorden ter harte en besluit haar leven te wagen met een onaangekondigd bezoek aan de koning. De koning luistert naar haar en zo wordt Hamans plan verijdeld en wordt Israël gered. Doordat Ester haar leven in Gods hand legt, wordt het volk behouden.

Poerim: De redding vieren

Poerim is net als Chanoeka geen feest van de Heer. Het is een gedenkdag die ingesteld is door Mordechai. Aangezien trouw en respect voor de inzettingen van de vaderen belangrijk is, wordt deze dag toch tot op heden in Israël onderhouden en gevierd.

In Israël zelf lijkt de viering op ons carnaval. Kinderen, maar ook volwassenen, verkleden zich en er zijn optochten in de straten. Opmerkelijk is de gewoonte in sommige orthodoxe kringen om zoveel te drinken dat je de naam van Haman niet meer kan herinneren. In de synagoge wordt het boek Ester gelezen. Daarbij mogen de kinderen telkens als de naam Haman valt zo veel mogelijk kabaal maken met ratels en gegil en gefluit. En natuurlijk wordt is er een feestelijke maaltijd en wordt er een lekkernij gegeten die speciaal voor dit feest wordt gebakken, hamansoren. (zie afbeelding)

Is het je wel eens opgevallen…?

In het boek Ester wordt de naam van God niet genoemd. God blijft achter de schermen. Maar de afstamming van Haman en Mordechai wordt uitgebreid benoemd. En dat is niet voor niets.

Haman is een nazaat van Agag, koning van Amalek. Het waren de Amelekieten die Israël meteen na de uittocht uit Egypte in de woestijn aanvielen. God zwoer hierom een blijvende strijd tegen Amalek. Koning Saul kreeg van God later de opdracht om Amalek uit te roeien. Maar Saul is ongehoorzaam. Hij spaart de leden van de koninklijke familie, waaronder de koning Agag. En zo blijft deze vijand van Gods volk in de wereld. De oude vijand duikt in de persoon van Haman jaren later, tijdens de ballingschap op in de hoogste kringen van het Perzische hof. Opmerkelijk genoeg stuit hij daar op Mordechai, een nakomeling van Kis, de Benjamiet. Kis is de vader van Saul. Het nageslacht van Kis krijgt een herkansing om het kwaad te weerstaan. God is de God van de geslachten en van tweede kansen. En het handelen van mensen brengt Gods redding in de wereld. Een principe dat ook vandaag nog geldig is, ook in ons leven.

Poerim: wat kunnen we er als christenen mee?

Zoals we zagen zijn namen belangrijk. Hier zit een lastig punt. Haman stamt via Amalek af van Edom. In de rabbijnse literatuur is Edom de naam geworden voor de kerk die de Joden vervolgt; die hen verplicht zich te bekeren; hen in getto’s laat wonen; de bron van verbanning en uitsluiting en zelfs van aanranding en moord. Edom is voor hen de kerk die grotendeels de andere kant opkeek tijdens de Holocaust.

Dit jaar is er ook in Nederland opnieuw een openlijke dreiging van geweld tegen Joden. Zou het niet mooi zijn als de kerken daarom dit jaar met Poerim van zich laten horen en solidariteit uitspreken naar de Joodse gemeenschap in hun eigen woonplaats?

Uiteraard is er niets op tegen om ook als christenen dit feest te vieren. Dankzij de moed van Ester en Mordechai bleef Israël immers bestaan zodat de Messias kon komen. Maar het is nog mooier om dit jaar uit solidariteit Poerim te vieren met een Joodse gemeenschap in de buurt.

Pesach Challenge 2015

Categorie : Pesach

Lelystad, 3-4 april vanaf 22.00 uur

Met Pesach vraagt God  aan Israël om een nacht van respect. Respect voor Hem, die hen redt uit de macht van Egypte. Uitgerekend in die nacht werd Jezus gevangengenomen.  En ook Jezus vraagt zijn leerlingen die nacht met hen te waken. De nacht van Pesach 2015 valt samen met goede vrijdag.  Reden genoeg om de nacht wakend, dankbaar en biddend door te brengen.  Een nacht samen met Hem door te brengen in zijn aanwezigheid. Hem je dank te geven en om voorbede te doen voor jezelf, Nederland, Israël en de vervolgde christenen. De discipelen hielden het waken die nacht niet vol. En jij?

Bidden_tekst

 

 

 

 

 

 

 

Waarom zou jij naar de Pesach Challenge komen?

  • Omdat het een bijzondere nacht is waarin we Gods bevrijding vieren.
  • Omdat je eigen relatie met de Heer wel een zetje kan gebruiken.
  • Omdat je gelooft dat gebed helpt  en je wil dat jouw familie en vrienden Jezus leren kennen.
  • Omdat je verlangt naar een nieuwe doorbraak van de Heilige Geest in Nederland
  • Omdat zonder gebed  de redding van Israël Gods plan in deze generatie niet wordt uitgevoerd.

Jezus zei:
“Ben je niet in staat één uur met mij te waken? “
“Zal dan God geen recht doen aan zijn uitverkorenen wanneer zij tot hem roepen dag en nacht?”

OPGAVE is niet verplicht, maar als je van plan bent te komen, laat het ons dan weten, dan zetten we de koffie en thee voor je klaar.!!!  Je kan de pesach challenge gedeeltelijk bijwonen. Lees hieronder meer over medewerkers en programma.

[wysija_form id=”3″]

Medewerkers tijdens de Pesach Challenge 2015

Asaf Pelled namens Joden voor Jezus (Jews for Jesus),

Open Doors medewerker Midden Oosten

Kunstenaar Kees Aalbers

Richard Vos van TOV:Training, Onderwijs en Vernieuwing.

 

Wat gaan we doen tijdens de Pesach Challenge?

  • We gaan Hem eren voor hoe diep Hij ging om mij en jou te redden.
  • We hebben tijd voor uitbundige praise en diepe stilte.
  • We richten onze aandacht op Jezus. Hij ging door grote angst en pijn voor jou en mij.
  • We luisteren naar heel het lijdensverhaal. Kees Aalbers laat ons zien met beeldmateriaal wat dit voor hem betekent.
  • We willen God vragen om doorbraken, voor onszelf, je kerk, Nederland.
  • Onder leiding van een Open Doors medewerker gaan we bidden voor wie nog steeds lijden voor Jezus en deze nacht onvrijwillig wakend moeten doorbrengen.
  • We bidden om kracht om Gods werk te mogen doen. Jezus deed het ook zo, goed voorbeeld doet…
  • We bidden voor familie en vrienden die Jezus niet kennen
  • Onder leiding van Asaf Pelled  bidden we voor Joodse mensen in Israël dat ze ontdekken dat Jezus hun Messias is.

Lelsytad_by_night

 

 

 

 

 

 

 

 

Globaal programma Pesach Challenge 2015

De toegang is vrij.

Tussen de uren is er regelmatig een pauze om te eten, ontmoeten, koffie te drinken of een snak te eten.

Er is catering:Koffie en thee gratis, frisdrank 20ct, broodje kaas 50 ct, broodje warme worst 1 euro.

Tijdstip: Activiteit / onderwerp:
22:00 – 23:00uur Lijdensverhaal deel 1
23:00 – 00:00uur Gebed voor Israël met Asaf Pelled namens Joden voor Jezus (Jew for Jesus)
00:00 – 01:00uur Lijdensverhaal  deel 2
01:00 – 02:00uur Gebed en voorbede: Persoonlijke doorbraken
02:00 – 03:00uur Geestelijke doorbraak in Nederland
03:00 – 04:00uur Lijdensverhaal deel 3
04:00 – 05:00uur Gebed en voorbede Vervolgde kerk
05:00 – 06:00uur Bescherming, zegen, verootmoediging
06:00 – 07:00uur Uitwaaien op de dijk en in de haven. (5 min. loop afstand)

 

 

Chanoeka feest

Chanoeka feest: Het wonder van de olie

Tags :

Categorie : Chanoeka

Voor wie geen idee heeft waar het Chanoeka feest nu eigenlijk over gaat even een korte inleiding.  Tijdens dit feest viert Israël de overwinning over Antiochius IV in 165 voor Christus. Antiochus IV was in die tijd de toonaangevende heerser in de regio. Hij had een obsessie voor de Griekse cultuur en legde die dwangmatig op aan de volken waarover hij regeerde. Israël was in die dagen een kleine stadsstaat die binnen zijn machtsgebied viel. Antiochius IV verbood onderwijs uit de Thora en zette de doodstraf op het leven naar Gods geboden. Ook verontreinigde hij de tempel in Jeruzalem door op het altaar een varken te offeren en offers voor Zeus op te brengen. Een priester familie kwam in opstand en na jaren van bloedig geweld,  werd onder leiding van Judas de Makkabeeër, de tegenstander verdreven en de tempel weer gereinigd. Men zag in deze bevrijding de hand van God.  In het voetspoor van Esther en Mordechai werd er een feest ingesteld om deze bevrijding jaarlijks te gedenken: Chanoeka. Omdat de tempelwijding door Salomo acht dagen duurde en de inwijding van de tweede tempel onder Nehemia ook, werd  naar deze voorbeelden de lengte van dit feest op acht dagen gesteld.

Dinsdag 16 december 2014  begint in de avond het Chanoeka feest. Israël herdenkt de bevrijding van de onderdrukking van Antiochius IV en viert de vernieuwing van de tempel die Antiochius had verontreinigd. De geschiedenis die leidde tot het ontstaan van het Chanoeka feest staat beschreven in de boeken van de Makkabeeën. Opmerkelijk genoeg mist in deze boeken één aspect dat later het belangrijkste kenmerk van het feest geworden is: het aansteken van acht kaarsen tijdens de acht dagen van dit feest. Op de eerste dag wordt er één kaars aangestoken, op de tweede dag twee kaarsen enzovoort. Deze gewoonte is gebaseerd op een Rabbijnse traditie die eeuwen later pas in de bronnen opduikt. Volgens deze traditie bleven de lampen van de Menora in de tempel  acht dagen branden terwijl er maar olie was voor één dag. Ter herinnering daaraan wordt nu de Chanoeka kandelaar aangestoken. Het is trouwens niet zeker of dat wonder echt heeft plaatsgevonden. Een Chanoeka kandelaar heeft acht armen en een kleine afneembare houder waar het aansteek kaarsje in staat.  Het is een beeld dat je Gods licht wilt laten branden in een duistere wereld.

Chanoeka feest in de Bijbel

Het Chanoeka feest komt één keer in de bijbel voor. Jezus was volgens Johannes 10:22,23 tijdens het feest in Jeruzalem. Sommige Christenen lezen hierin dat Jezus dit feest vierde. Dat is voor hun een reden om het feest ook te vieren. Volgens mij wil je de tekst dan meer laten zeggen dan ze bedoelt. Er staat niet dat Jezus het feest vierde, maar er staat dat Hij rondwandelde tijdens het feest in de zuilengang van de tempel. Die plaatsbepaling is niet onbelangrijk, maar de focus ligt niet zozeer op dat Jezus het feest vierde of goedkeurde.  Je kan immer ook niet zeggen omdat Jezus in huis kwam bij frauduleuze belastingambtenaren en andere zondaren, Hij in alles met hen meedeed.  Zijn aanwezigheid is geen impliciete aanbeveling of goedkeuring. Het laat wel zien dat Jezus naar hen op zoek is. Jezus is volgens Johannes 10 vooral de goede herder die de schapen van Israël zoekt. De mensen die Hij zocht waren allemaal bij elkaar in Jeruzalem vanwege de viering van het Chanoeka feest. De zoekende herder is daar dus ook. Hij is in Jeruzalem omdat hij een hart heeft voor verloren mensen.

Christenen en het Chanoeka feest

Chanoeka feest is een leuk feest om te vieren. Elke dag een kaarsje meer, cadeautjes en lekker eten. Niks mis mee als Christenen het vieren. Maar het is vooral een Joods en nationalistisch feest. Het is geen feesttijd van de Heer en valt niet onder de Bijbelse feesten.  Het feest viert de bevrijding van God uit de verdrukking.

Dat brengt me op de relatie tussen de Joodse en Christelijke gemeenschap in Nederland. Die relatie is, ook in Nederland, gekleurd door eeuwen van kerkelijke vervolging.  Menig Christelijk vorst volgde de redenering dat Joden vooral moesten voelen dat ze onder Gods toorn leefden, zodat ze vanzelf hun heil bij de kerk zou zoeken.  Deze “Christelijke houding” heeft diepe wonden geslagen in het Joodse zelfbewustzijn. Juist dit jaar zien we een grote opbloei van het antisemitisme. De Joodse bevolking in den Haag werd dit jaar gewaarschuwd geen Loofhut in de tuin te zetten. Deze dingen werpen een schaduw over menig Joodse viering van het Chanoeka feest.

Toch een wonder van olie?

Olie is een beeld van de genezing die de Heilige Geest brengt aan de ziel van een mens. Juist in deze dagen, waarin veel mensen gaan inzien dat God zijn plan met Israël niet heeft opgegeven, zou deze olie vanuit de christelijke gemeenschap naar Israël kunnen stromen. Wat zou het een licht en genezing brengen als christenen en kerken heel eenvoudig de Joodse gemeenschap in hun stad een goed Chanoeka feest zouden wensen. Zo kan de olie van genezing over hun wonden stromen en wordt de weg gebaand voor de aanvaarding van de Messias. Acht dagen lang bemoediging en aanvaarding vanuit de christelijke gemeenschap naar Joodse mensen. Het lijkt me geweldig als dit jaar het oliewonder werkelijkheid wordt. Doe je mee? Stuur dan een email, kaartje of cadeautje naar een Joods iemand of de synagoge bij je in de buurt. Je kan ook natuurlijk ook één van de openbare Joodse vieringen van het Chanoeka feest bij wonen. Een overzicht daarvan vindt je hier.  //chanoeka.info/alle-vieringen-in-nl/

 

 

chanoeka kandelaren

Chanoeka: vooruitblik op de eindtijd

Tags :

Categorie : Chanoeka

In december viert Israël het grootste familiefeest: Chanoeka. Het Chanoeka feest wordt één keer in een bijzin in de Bijbel genoemd. Johannes vermeldt dat Jezus op dat moment in Jeruzalem was, Johannes 10:22. Chanoeka gedenkt de bevrijding van Israël van de onderdrukking door Antiochius IV en de her-inwijding van de tempel in het jaar 165 voor Christus. De meeste kerken doen niet aan Chanoeka, maar het zou wat waard zijn om minstens eens per jaar naar deze geschiedenis te kijken. De profeet Daniël heeft namelijk op de dag nauwkeurig voorspeld hoelang de ontwijding van de tempel zou duren, zie Daniel 8:13-14. Nu kun je natuurlijk denken: “wat vervuld is, is vervuld”. Maar Jezus gebruikt dezelfde profetie om de gebeurtenissen van de eindtijd aan te duiden. Reden temeer om wat nauwkeuriger te kijken naar de geschiedenis van dat feest.

Chanoeka en de Makkabeeën

Antiochius IV was een gedreven man. Hij vond het Griekse denken superieur aan alle andere religies in de wereld. De Grieken hadden immers heel tolerant een menigte aan goden die je mocht vereren. Onder het mom van, ‘ik heb het beste met je voor’ werd deze tolerante houding verplicht gesteld in heel het rijk. De verering van maar één God werd gezien als een kortzichtige intolerante daad. Hij vond gebruiken als ‘rusten op de sabbat’ en ‘het offeren aan slechts één God’ achterhaald. Ook de angstvallige vermijding van varkensvlees vond Antiochius maar niks. Hij verlangde wat meer ruimte in het denken van zijn onderdanen. En dus besloot hij dat op zeer intolerante wijze met geweld op te leggen. Je werd verplicht varkensvlees te eten, als je dat niet wilde, werd je gedood. Studie van de Thora werd streng verboden, offeren aan Jupiter werd verplicht. Antiochius richtte zelfs een altaar voor Jupiter op in de tempel en hij ontwijdde het altaar van de Heer door er een varken op te offeren.

Uiteindelijk kwam een priesterfamilie in opstand tegen deze onderdrukking. Het verhaal over die opstand staat beschreven in het apocriefe boek  Makkabeeën. Na een heftige strijd werd Jeruzalem heroverd, de tempel weer gereinigd en het altaar voor de Heer opnieuw gebouwd. Het Chanoekafeest van acht dagen lang werd ingesteld om dit te vieren.

Chanoeka in het Boek Daniel

In Daniel 8 wordt deze situatie profetisch beschreven. Zelfs het aantal dagen dat er niet geofferd zou kunnen worden was van tevoren beschreven. Daniel was zo nauwkeurig dat je haast zou denken dat hij erbij was. De zeer belezen Bijbelkenner en liefhebber van het Hebreeuws John Gill, heeft in de 18de eeuw elk vers van Daniel 8 naast de oude geschiedenisboeken gelegd. Je krijgt dan een perfecte match van historische feiten en het profetisch woord.[ii] God wist van te voren dat dit onheil zou komen en heeft zijn volk daarop voorbereid. Het is misschien goed om je te realiseren dat als Antiochius IV in zijn opzet was geslaagd, de beloofde Messias niet meer had kunnen komen. Er was dan geen godvrezende Maria of Elisabeth meer geweest, noch apostelen, noch een kerk. Maar God die wist dat het kwam, heeft zijn volk Israël door zijn profeet Daniel van te voren voorzegd hoe het zou gaan en hoe lang het zou duren. Dit dat gaf ze de kracht om stand te houden.

Chanoeka en de eindtijd

Jezus beschrijft in Mattheus 24:15-25 hoe het er aan toe zal gaan in de dagen vlak voor zijn komst. Hij begint zijn beschrijving met een verwijzing naar Daniel 8 “Als u dan de gruwel van verwoesting ziet staan, waarover Daniel heeft geprofeteerd….” De vervulling van Daniel 8 is blijkbaar nog niet volledig. Wat in de tijd van de Makkabeeën gebeurde zal opnieuw gebeuren. Totale tolerantie voor alle goden van de wereld, behalve voor de aanbidding van de God van Israël. Een grote verdrukking voor degenen die trouw willen blijven aan de Heer. Jezus zegt over deze tijd dat deze dagen verkort zullen worden. In het boek Openbaring wordt het getal 1290 dagen genoemd. God weet precies wat er gaat gebeuren in de eindtijd. Als de nood hoog is, dan zal de redding komen, de Grote priester zal komen met zijn Engelen en troost brengen aan de verdrukten en oordeel vellen over de goddelozen.

Natuurlijk valt over dit onderwerp nog veel meer te zeggen. Chanoeka duurt acht dagen, tijd genoeg dus om elke avond een kaars extra aan te steken en je te verdiepen in wat de Heer hierover wil zeggen. Petrus schrijft in zijn brief dat we de profetische woorden goed moeten bestuderen, wanneer we deze tijd zien naderen. Niet om te somberen en ons druk te maken over hoe erg het allemaal niet gaat worden. Maar omdat we hoop mogen houden op de verlossing die zal komen. Zo valt er ook in de donkere dagen iets te vieren.

 

[ii] Lees het commentaar van John Gill  online. //www.ewordtoday.com/comments/daniel/gill/daniel8.htm

Sabbat: Teken van God heil. afbeelding met twee brandende sabbat kaarsen

Sabbat vieren? Geef me één goede reden waarom!

Tags :

Categorie : Sabbat

Laatst zei iemand dat aan mij: “Geef me één goede reden om Sabbat te houden.” Voor een gelovige uit de volken is er inderdaad één goede reden is om de sabbat te houden. Deze reden vind je in Genesis 2:1-3. God geeft daar een duidelijk signaal af naar de mensheid. Hij weet van ophouden. God is niet doodmoe van zes dagen scheppen, zijn energie is oneindig. Maar op de zevende dag hield hij op met werken. In het Hebreeuws staat daar het werkwoord sabbat, dat ophouden of rusten van betekent. God geeft zo een voorbeeld hoe je moet omgaan met het leven. Zes dagen werken en op de zevende dag is de sabbat, een dag waarop je van ophouden mag weten. Om die voorbeeld functie te benadrukken gebruikt Mozes hier een Hebreeuws woord voor werken dat normaal gesproken alleen wordt gebruikt voor het werken van mensen. Hij gebruikt niet een van de “werkwoorden” van de scheppingsdaden van God.

Maar er valt meer te zeggen over de sabbatdag dan dat God een goed voorbeeld geeft door op te houden met werken. God heiligt en zegent de zevende dag. Heiligen wil zeggen dat de zevende dag apart wordt gezet van de andere dagen. Je kunt op alle dagen stoppen met werken, maar God zet de zevende dag apart. Het eerste dat God heiligt op de aarde is niet een plaats of een persoon, maar een stukje van de tijd, de sabbat.

God heiligt de sabbat niet alleen, maar Hij zegent hem ook. De Joodse filosoof Herschl heeft terecht opgemerkt dat de sabbat daarmee dezelfde behandeling krijgt als de tabernakel. Ook de tabernakel wordt in opdracht van God geheiligd en gezegend. Herschl noemt daarom de sabbat een heiligdom in de tijd. Een heiligdom is de plaats waar God en mens elkaar ontmoeten. Daarmee is de mensheid uitgenodigd dit heiligdom in de tijd in te gaan en op de zevende dag niet alleen te rusten, maar zijn Schepper te ontmoeten.

Sabbat als feesttijd van de Heer

Er is overigens in Genesis 2 geen verplichting te vinden tot onderhouding van deze dag. De uitnodiging staat open, maar er is geen verplichting om erop in te gaan. Het verplichtend karakter van de sabbat doet in de Bijbel pas zijn intrede wanneer Israël na de uittocht onderweg is naar de berg Sinaï. Zoals je in Exodus 16:26-29 kunt lezen, werd deze verplichting niet direct door iedereen met vreugde omarmd. Je kunt je afvragen waarom God dit verplicht stelde voor Israël en niet voor de rest van de wereld. Daarmee heeft de sabbat eenzelfde positie als de overige hoogtijdagen, ofwel de feesttijden van de Heer. We moeten daarom een klein uitstapje maken naar Leviticus 23 om te zien waar het om draait in deze hoogtijdagen.

In het Hebreeuws heten deze dagen “mo’adim”. Dat woord is een samenstelling van ontmoeting en vastgestelde tijd. De feesttijden van de Heer zijn dus eigenlijk de van te voren vastgestelde tijden van ontmoeting. Israël viert deze feesten om God te ontmoeten en te danken voor zijn redding uit de slavernij van Egypte en Hem te eren met de oogst die Hij hen geeft in het heden. Daarnaast zijn er voor ieder feest voorschriften voor profetische handelingen en offers die vooruitwijzen naar een toekomstige ontmoeting tussen God en zijn volk. Een ontmoeting die zal plaatsvinden op de door Hem vastgestelde tijd. Juist daarom zijn deze feesttijden niet alleen feesten van Israël maar boven alles feesttijden van de Heer. Hijzelf heeft van te voren al vreugde over wat er gaat komen. De sabbat wordt in Leviticus 23 als eerste van Gods hoogtijdagen genoemd. Maar een omschrijving van wat er moet worden herdacht wordt daar niet gegeven. Naast de opdracht om niet te werken en een samenkomst te hebben is er geen opdracht tot ander (profetische) handelingen. Heeft de sabbat dan geen profetische functie?

Sabbat: teken van Gods Heil

Toch wel. Al voor de tijd van Jezus zagen Joodse geleerden dat er iets bijzonders aan de hand was met de omschrijving van de sabbat in Genesis 2:1-4. Terwijl van de zes voorgaande scheppingsdagen wordt gezegd dat er een avond en een morgen was geweest, moet de sabbat dit ontberen. De sabbatdag lijkt daardoor geen einde te hebben. Men vroeg zich af. Waarom is dat? Wanneer is er eigenlijk sprake van de voltooiing van de hemel en de aarde? Zo wordt duidelijk dat de sabbat een voorafschaduwing is van het koninkrijk van God dat nog moet komen, wanneer hemel en aarde elkaar ontmoeten. God zal dan de wereld herstellen van al het kwaad en Gods koninkrijk zonder einde zal dan over de wereld heersen. Tot die tijd is de sabbat als een heiligdom in de tijd en een teken van Gods koninkrijk dat komt.

Jezus bevestigt deze manier van lezen met zijn opmerkingen tijdens de discussie over het plukken van aren op de sabbat. Over zichzelf zegt Hij: Zie meer dan de tempel is hier, en vervolgens noemt Hij zichzelf Heer van de sabbat, Mattheus 12:6-8. Zonder Hem kun je God niet ontmoeten en kun je geen rust vinden in het Koninkrijk van God. Je hebt dan geen deel aan het rijk waarin de tijd stil staat, zoals beschreven in de openbaring van Johannes in het visioen van het nieuwe Jeruzalem. Zon en maan zijn daar niet meer. Een tempel is ook niet meer nodig in deze stad, Openbaring 21:22-25. Dan is de sabbatsbelofte van God vervuld. God zelf zal bij de mensen wonen en we zullen Hem ontmoeten zoals Hij is. De sabbat is daarvan een voorproefje en een teken. Iedereen is uitgenodigd dit te vieren, op te houden met werken om tijd te nemen elkaar en de Heer van de Sabbat te ontmoeten.

 

 

 

 

Loofhuttenfeest: een rijpe oogst

Loofhuttenfeest: Twee dingen die veel mensen vergeten.

Tags :

Categorie : Loofhuttenfeest

Loofhuttenfeest is een oogstfeest. Je toont je dankbaarheid aan God dat Hij voorziet in je levensbehoefte. Je wordt erbij stilgezet dat alle zegen –d.w.z. regen- van boven komt. Over dit thema worden in menig boekje over Joodse feesten heel mooie dingen gezegd.

Loofhuttenfeest is ook een profetisch feest. Ook over het thema van de profetische aspecten is al ontzettend veel nagedacht en geschreven

Maar twee dingen lijken te worden vergeten.

Zie om naar de geestelijk werkers en de armen

Het Loofhuttenfeest is een moment om de tienden van je jaaropbrengst naar de tempel te brengen. Je mag van je tienden feestvieren en eten en drinken wat je wilt. Maar God geeft ook de uitdrukkelijke opdracht om te zien naar de Levieten en de armen. De Levieten waren de geestelijk werkers van die tijd. Ze kregen van God geen eigen land en inkomen en waren afhankelijk van wat ze kregen tijdens de dienst in het heiligdom. Daarnaast waren er de armen die –al dan niet door eigen schuld- aan lager wal waren geraakt. God wil uitdrukkelijk dat de arme kant van de samenleving niet wordt vergeten in alle religieuze feestdrukte. Johannes schrijft later dat wie zelf genoeg heeft, maar zijn hart toesluit als hij ziet dat zijn broeder gebrek lijdt, de liefde van God niet blijvend in zich kan hebben. Pittige taal.

Zonder liefdadigheid kan het dus niet echt feest zijn. En met liefdadigheid wordt dan in eerste instantie de eigen gemeenschap bedoeld, niet een mooi project in Verweggistan –hoe goed het ook is om daar ook iets voor te doen. Maar als je broeder of zuster die in jouw gemeente zit het hoofd financieel niet boven water weet te houden, dan is daar je eerste verantwoording.

God heeft ook een oogstLoofhuttenfeest: een rijpe oogst

Het tweede punt dat vaak over het hoofd wordt gezien, is dat God ook een oogst heeft. De apostel Paulus heeft dit feilloos gezien. Hij noemt Jezus de eersteling die uit de dood opstond. Hij zegt niet “de eerste”, maar “de eersteling”. De eersteling is de eerste schoof van de oogst die aan God werd aangeboden. En dat gebeurde precies op de dag dat Jezus opstond. Met Pinksteren ontstond de eerste kerk uit Joodse gelovigen en Paulus noemt hen de eerstelingen. De eerstelingen van ieders oogst moesten met Pinksteren aan God getoond worden.

Loofhuttenfeest wordt na het binnenhalen van de laatste oogst gevierd.

Jezus gebruikt regelmatig het beeld van het binnenhalen van de oogst voor het verzamelen van alle gelovigen wanneer Hij terugkomt. Dan zullen de gelovigen binnengebracht worden in het koninkrijk. Tot die tijd moeten wij bidden om arbeiders in die oogst. Sterker nog, wij worden uitgezonden om die oogst binnen te halen. Petrus weet dat God nog talmt met de terugkeer van Jezus, omdat Hij wil dat sommigen nog tot geloof komen en behouden worden. Als de oogst niet compleet is, kan er van de wederkomst geen sprake zijn.

Jezus ondernam in de tempel tijdens het Loofhuttenfeest een provocerende “evangelisatie actie”. Midden in het feestgedruis stond hij in de menigte en schreeuwde over het gezang van de mensen heen dat ze bij Hem moesten komen om de Geest te ontvangen. Hij gebruikte de water symboliek van het feest om mensen te winnen. Jezus optreden mogen we als voorbeeld nemen.

God heeft een oogst en de Zoon werkt op het feest aan het binnenhalen van die oogst. Het vieren van de Loofhuttenfeest moet daarop zijn gericht. Anders kun je het net zo goed laten.

Loofhtut

Wat je leert als je een loofhut gaat bouwen

Tags :

Categorie : Loofhuttenfeest

Loofhut

Waarom zou je überhaupt in een Loofhut willen zitten vraagt u zich misschien af? Dat is toch allemaal van de wet en Israël? Dat is helemaal waar. Goddank krijgen we genade alleen door het geloof en niet op grond van de werken van de wet.

De Bijbel is een doe-boek

Maar dat betekent natuurlijk niet dat de Thora niet meer gelezen hoeft te worden en er niet toe doet. De Thora was het boek waaruit Jezus onderwijs gaf. En Paulus schrijft ook: “De wet is heilig en goed”. “We moeten niet gaan boven hetgeen geschreven staat”. Daarmee verwijst hij toch echt alleen naar het “Oude Testament. In 2 Timotheüs 3:16,17 schrijft hij: 16 “Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, 17 opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.” Als je alleen maar een Nieuw Testamentisch christen wil zijn, dan doe je jezelf dus echt tekort.

De Thora is bij uistek het tekstboek van de vroege kerk. Het gaat in de Thora over Jezus. We zien hoe God omgaat met mensen. God geeft Israël geen dogmatiek, maar leefregels en dingen om te doen.

Wij zijn gewend om te leren door informatie op te nemen. Maar God leert mensen door ze dingen te laten doen. En terwijl je het doet, ga je nadenken over het waarom.

Zo moet iedere man in Israël tijdens het Loofhuttenfeest naar God komen om met Hem dat feest te vieren. Ik stel me zo voor dat zo’n man tijdens het avondeten tegen de kinderen zegt. Jongens ik ga een week naar Jeruzalem. “Wat ga je doen papa?” “Ik moet een hutje bouwen van takken en daar in wonen” Alle kinderen roepen meteen “gaaf! Mag ik mee?” God houdt ervan vaders en kinderen dichter bij elkaar te brengen.

Hun moeder kijkt naar de kinderen, dan naar haar man, en zegt “wat nu als het regent?” “ Als God wil dat we in een loofhut wonen, dan zal hij er ook wel voor zorgen dat het droog blijft” zegt haar man. Opeens is iedereen zich er weer van bewust dat regen en droogte en dus ook de opbrengst van hun oogst afhangen van de zegen –en de regen- van de hemel

In de Loofhut leer je: “God is lief”

“En we moeten de tienden mee brengen van de oogst”, peinst pa voor zich uit. “ Dat kan niet hoor, dat is veel te veel om zo’n eind mee te slepen” roept nu de oudste zoon. “We kunnen niet twee dagen reizen met al dat spul.” “Weet je wat we doen” knikt pa, “we verkopen een tiende en nemen het geld mee.” “En dan? Wat moet er dan met het geld gebeuren?” “Een stuk geven we aan de levieten en de armen dan kunnen die ook feest vieren en van de rest mogen we kopen wat we lekker vinden, eten, wijn, zelfs sterke drank.” “Ook snoep?” roept de jongste, “ja ook snoep,” zegt pa. “Ik vind God lief” zegt de jongste.

En zo was de kwam de hele menigte van Israël rondom de tempel bij elkaar. Eén grote family happening met eten en muziek in de aanwezigheid van God. Een grote erkenning dat het leven dat we hebben lukt dankzij de zegen van God. Dat God liefde is. Dat hij wil dat families bij elkaar zijn. Dat we genieten van het leven. Dat –vooral de mannen- even losbreken uit hun verplichtingen en Hem zoeken. En vaders, gaan jullie volgend jaar ook een Loofhut bouwen?

Archieven

Maanstand

Meer lezen over…

© Copyright 2020. All Rights Reserved Aangedreven door